Kasım…
Ev sıcaklığına ihtiyaç duyduğum canım ay…
En sevdiğim insanlara can veren ay…
Ve tabi ki masalsız olmayacak bir ay…
Hal böyle olunca, bu sefer masallarım, Kırmızı Kalem Sanat Evi’nin sıcak sahnesinde dile geldi.
Ekim ayında benimle masal diyarında yol alamayan kulaklarla buluştuk bu sefer.
Masallarıma, şarkılarım ve danslarım eşlik etti. Yepyeni yüzler vardı karşımda ve beni yeniden doğuruyorlardı. Masallar bitince çıkarttık kartpostallarımızı, döktük kelimelerimizi. Ve en sonunda masal geleneğinde gökten elma yerine bu sefer de iğde düşürdüm. Bisiklet turumdan getirdiğim son iğdeler de yerlerini buldular. Çekirdekleri çoktan toprakla buluşmuştur diye düşünüyorum.
Masal Diyarı’ndan ayrılırken dinleyenler için hazırladığım pusulaları da emanet ettim heybelerine. Eğer yaşam yolunda kaybolurlarsa her daim heybelerinde tutunacakları bir güç olduğunu bilsinler diye.
Ve ve Afife… Masum kedi Afife Masal Diyarı’nda bizimleydi. Bu gecenin anısına o da burada kalsın istiyorum.
Bir sonraki gecede buluşmak üzere (:
Düş ile masal ile kal…
Bir cevap yazın