Deniz kenarında yürüyüş yaparken zihnimden geçen türlü türlü fikirler havada çarpışır. Hiçbirisini tutmaya çalışmam, bazen yazarım bazen de ses kaydımı alırım dalga sesleri eşliğinde.
Yine böyle sahilde yürüyüş yaptığım bir anda masallarımı herkesin duymasını istedim. Kulaklara nakşedemeyeceksem masallarımı, işaret diliyle gözlere emanet ederim, dedim. Ama önce işaret dili öğrenmem gerekiyordu. Sonra belediyede çalışan bir arkadaşımı aradım ve kafamdaki uçuşan fikirlerden bahsettim. Çok mutlu oldu, beni öyle sıcak karşıladı ki, nişanlısının şehrimdeki Engelsiz Kafe’de yönetici olduğunu söyledi. Hayat, benim karşıma gerçekten istediğim kapıları öyle naif sunuyordu ki…
Sözleştik, okul çıkışı gittim Engelsiz Kafe’ye. Beni sabırla dinleyen bir sürü kulak vardı. Fikirler, hazırda bekleyen projelerle birleşti. Uzun uzun konuşmaya hiç gerek yoktu. Gönüller birdi ve bu istekle her şeyi yapabilecek güce sahiptik.
Beni bu güzel insanlarla tanıştıran yüreği güzel arkadaşım Demet Ayne’ye, o zaman nişanlısı olan ama şimdi hayat yolculuğunda en yakın arkadaşı olan Antalya Muratpaşa Belediyesi Adalya Vakfı Engelsiz Kafe Spor ve Yaşam Alanı Müdürü Cem Kotan’a, yapmak istediğim her şeye sonsuz güvenen ve proje kardeşliği yaptığımız Özlem Öztür’e sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.
18 Haziran 2017 Pazar günü saat: 19.00’da halka açık olarak bir masal gecesi gerçekleştireceğim Engelsiz Kafe’de hem de babalarla (:
Sen de gelip bize katılmak istersen kapımız sonuna kadar açık (:
Bu projeden maddi bir kazanç elde edilmeyecektir.
Tüm sevgimle ve hayallerimle görüşmek üzere,
Öykü…
Bir cevap yazın