Basında Yer Alan Yazılarım 9
Masal Yoluna Devam Kampı
Geçen yıl olduğu gibi bu yıl da sevgili hocam Judith'in "Masal Kampı" na katıldım.
Ve deneyimlerimi Roman Kahramanları Dergisi için yazdım.
Okumak istersen linki burada (:
Okunan ve Yaşanan Bir Kitap “Masal Terapi”
Roman Kahramanları dergisindeki Temmuz yazım taze taze yayınlandı (:
_______________
Bir varmış bir yokmuş. Şiddetli bir fırtınada, göğün en karanlık zamanının birinde bir okyanusun içinde bir kadın yaşarmış. Kadın nereye gittiğini bilmeden sürekli kulaç atarmış. Okyanusun yakıcı tadı midesine oturmuş ve kalkmak nedir bilmemiş. Gök her defasında karanlığın bütün tonlarını kadının hayallerinin üzerinde deniyormuş. Gök karanlık, suyun altı daha da karanlık… Günler, haftalar, aylar hatta yıllar geçmiş, kadın kulaç atmayı hiç bırakmamış fakat adım atacak bir kara parçası bulamamış. Gel zaman git zaman kadın artık çok yorulmuş ve kendini suya teslim etmiş. Kadının kulaçları durmuş, bedeni suya emanetmiş artık. Fırtına yerini ıslık çalan bir esintiye bırakmış. Gök kadına yer yer kızıllık, mavilik hediye etmiş ama kadının gözleri kapanmış, nefesi ise bir yaprağın salına salına dalından düşüşü gibi yavaşlamış… devamını oku
Turuncu Bir Meyvenin Çekirdeği
İçime düşer hayal tohumları, dökülür zihnimden kalemime oradan da saman kağıda. devamını oku
Roman Kahramanları Dergisi’nde Artık Ben De Varım
Merhaba (:
Bir pazar günü Roman Kahramanları dergisinin editörü sevgili Olga; "Bizimle yazmak ister misin?" diye sordu. Her ay düzenli yazmaktan bahsediyordu. Heyecan doruktaydı, tuttum heyecanımın elinden koydum masaya. devamını oku
Tiyatro Medresesi ve Masal Yoluna Devam
Öyle akıyor ki içim, tutmayacağım. Bir yıl önce başladığım masal yolculuğumu ve Tiyatro Medresesi'ndeki "Masal Yoluna Devam" kampının izlerini paylaşacağım.
Aslında önce hangisinden başlayacağımı bilmiyorum ama en başından anlatacağım.
Konuşmayı çok sevmeyen bir çocukluğun izleri vardı bedenimde. Hep izlemek, gözlemek yaptığım en huzurlu eylem biçimimdi. Bir şeyleri anlatmaya çalıştığımda, sınıf öğretmeni tarafından susturulan bir ilkokul öğrencisini taşıyordum hücrelerimde. Hayaller yardımcı oluyordu yol almama. Hikayeler dinleyip hikayeler uydurmak da bu dönemin yadigarıdır bana. Sessizliğimin sesi her zaman kalemim oldu. Ne zaman anlatamasam kalemi kağıtla buluşturmayı seçerdim. En sevdiğim oyun buydu, topaç ve renkli istop dışında.
mesela…
Alıştırmaya çalıştıkları parçalı-ateşli kıymıklar batmasa yüreğine, batıramasalar mesela.
Sabah evinden çıkarken on kere düşünüp bir hışımla adımını atmak korkusu yaşamasan mesela.
Apartman kapısının girişine arının yaptığı peteğin hala orada olup olmadığını kontrol etsen keşke sadece. Keşke o apartman kapısından attığın adımlarının tekrar geri döneceğini bilsen mesela.
devamını oku
Bir karede sıkışıp kaldım. Köşeleri hep sivri. Ama kucaklayan, sarıp sarmalamış ve güven hissi veren bir kare bu!
Ayaklarım çıplak. Toprak sert. "Yürü üstümde, bas geç tüm ağırlığınla. Bas ki canlansın içimde yatan tüm anlam!" diyor.
Toprağa basıyorum çıplak ayaklarımla.
devamını oku
bekleme(k) bir ömür zamanı…
Gecenin sessizliği sabahın güneşiyle canlansın istemiştim. Biraz sıcağa ihtiyacım vardı. Gün aydı ama içim ısınamamıştı. Güneş'in içine kapanması tüm düşlediklerimi askıya aldı. Neye üzülmüştü, neye canı sıkılmıştı bilemedim. Onu dinlemeyi o kadar çok isterdim ki!
Evin neşesi duvarlara çarparken oradan da üstüme sıçrıyordu. Fakat çok kayıtsız kalıyordum bu neşeye. Bu böyle gitmez, diye düşündüm. Gitmemeli! Biraz renk gerek, dedim. Biraz farklılık. Uzun zamandır elime almadığım boyalarımla zaman geçirmekti amacım. Taşlarımı çıkarttım. Sonra içimin bunu istemediğini anladım. İkindi olmuştu bile...Zaman, nasıl da hızlı koşmuştu sanki maratona hazırlanıyordu. Bence, artık nerede nasıl hareket edeceğine karar vermeliydi. Bazı anlarda da sağ olsun hiç gitmek bilmiyordu. Sohbete aç bir zaman gördün mü sen hiç? Ben haftanın altı günü onunla beraberim. Niyeyse kalan o bir günde de, "Ben maratona hazırlanmalıyım." deyip uzaklaşan bir zamana sahibim. Tutamıyorum ki azizim!
devamını oku
Son Yorumlar