ETKİNLİK: Masal Gecesi (21 Mart 2017)
"Bu sabah mutluluğa aç pencereni,
Bir güzel arın dünkü kederinden,
Bahar geldi, bahar geldi güneşin doğduğu yerden,
Çocuğum, uzat ellerini..." Ataol Behramoğlu
Baharın gelişi, içinde sakladığı dönüşüm isteğiyle coşacak. Şimdi tam da nergisler açarken, tam da Güneş yüreğimize doğarken, baharın gelişini Dünya Masal Anlatıcılığı Günü ile şenlendirelim istedim. devamını oku
20 Şubat 2017 Masal Gecesi
bir hayal kurdum ve sen gerçek oldun...
20 Şubat, cemre havaya düştü, geldi masal yolundaki adımlarımın tam ortasına yerleşti. içimiz sıcacık oldu, yüreğimiz yeniden doğdu.
cesaret, korku, aşk ve inandığın düşlerin peşinden gitmenin ne demek olduğunu cemrenin ateşiyle hissettik...
bu gece kulağını, yüreğini alıp gelen herkesle masalların şifalı gücünü en içten şekilde deneyimledik. devamını oku
ETKİNLİK: Masal Gecesi (20 Şubat 2017)
İnsan, hayal ederek yaşar. Bazen bir pencere kenarında, bazen bir kravatın nefessiz bırakan sıkışmışlığında, bazen bir dalga sesinde, bazen de bir portakal ağacının tepesinde (:
İşte bir gün böyle bir anda, yaşlı bir ağaç kütüğüne uzanmış göğü izlerken başladım masal evim için hayal kurmaya. Ormanın sakinlerini dinledim, gözlerimle, kulaklarımla, tenimle konuştum onlarla. Topladım bütün renkleri, sesleri, duyguları, kelimeleri... Ağzım kapalıydı, tek istediğim yavaşlamak, fark etmek, hissetmek ve dinlemekti. Öyle de oldu. devamını oku
bir kirpiyi sevebilir misin?
Son aylarda koyu bir sabaha uyanıyorum, uyanmaya çalışıyorum. Saatleri geriye saramadığım için, uyku bedenime birkaç beden küçük geldiği için, insanlar "sevgi"yi ne yazık ki hissedemediği için gibi sebeplerden dolayı bu koyu sabahlar iyice keskinleşiyor.
Elim her zaman uzanıyor bir kitaba, bu aralar en çok da masal kitaplarına. Bazen Anadolu'da dolaşıyorum, çekiyorum o coğrafyanın kokusunu içime, bazen de bir Avrupa ülkesinde ya da Hindistan'da adımlıyorum eşsiz hikayeleri deneyimlerken.
Heybeme attığım her hikayeyi sürekli anlatıyorum. Sokaktaki kedilere, evimizin köşesinde dolaşan "muhtar" adını koyduğumuz kahverengi köpeğe, kardeşimin verdiği ve büyük bir titizlikle ektiğim maydanoz tohumlarına, en çok da öykümüzü paylaştığım koca yürekli adama...
Amsterdam-Paris Bisiklet Turu 11. Gün. (Arras Turu / 12.07.2016).
Fransa...
Yalnızlık kokuyor bu sokaklar... Bir büyüsü var anlatamadığım...
Sabahının serinliği ayrı, toprağının kokusu ayrı... devamını oku
anlam, sonbahar, karanlık, umut, duman
Karanlık... Her yer karanlık olsa da içinin siyahı kadar derin olamaz hiçbir yer. Bu karanlığın içinde anlam arayışına girer, çırpınır ve daha da içeriye yürürsün. Kaybolmak korkusu yoktur. Çünkü, anlamlar yer değiştirmiştir. İçinin, içi çekilmiş, duman her yere dağılmıştır.
Bunun ne zaman olacağı hiç belli değildir. Zamansız gelir, dokunur hücrelerinin en derinine.
devamını oku
Amsterdam-Paris Bisiklet Turu 10. Gün. (Tournai → Boiry-Notre-Dame / 11.07.2016).
Öykü: Onur…Onur sesi duydun mu?
Onur: Hangi sesi hayatım?
Öykü: Çadırın altından bir ses geliyor. Kurbağa olabilir mi?
Onur: Olabilir. Hadi uyumaya devam et, yarın uzun yolumuz var.
Öykü: Altımda ya kurbağa ya fare ile uyuyamam ki ama! Ya bir şey yaparsa?
Onur: Sen kocaman bir bedene sahipsin, o ise küçücük. Korkma hiçbir şey yapamaz sana, ben varım yanında. Hadi, uyu. Yağmur da başlayacak biraz sonra.
Öykü: Sanırım biraz hayal kurmam gerek. Sen uyumaya devam et tatlım. İyi uykular.
Son Yorumlar